tag:blogger.com,1999:blog-19022723.post4648484304681467461..comments2023-09-01T03:37:50.661-07:00Comments on Natuurgedichten: INTRIGERENDElbert Gonggrijp - dichter (1965)http://www.blogger.com/profile/05494187546335693970noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-19022723.post-90011802682813201882018-06-17T22:18:21.686-07:002018-06-17T22:18:21.686-07:00‘Een veranderlijke constante’, mooie zin. Het geef...‘Een veranderlijke constante’, mooie zin. Het geeft een soort van vertrouwen in de seizoenen. Je weet dat na het verdwijnen alles weer zal verschijnen en verdwijnen enz. Het leven en de dood in balans, niet ondergeschikt aan elkaar, maar als een beweging. Mooi. Conny Lahnsteinhttps://www.blogger.com/profile/12075259266515743645noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19022723.post-17402892064834231762018-06-14T02:55:18.190-07:002018-06-14T02:55:18.190-07:00Ja, wat wilde ik hier zeggen? Dat de zomer niet al...Ja, wat wilde ik hier zeggen? Dat de zomer niet alleen een bron van vreugde is, maar ook een soort aankondiging van de naderende dood. Alles is bezig naar zijn voleinding te gaan. De lente is jeugd, is groei, is spontaan. De zomer bedaard. Dat het woord " doods " pijnlijk kan overkomen is maar een gegeven. In mijn ogen is zelfs de dood een betrekkelijk gegeven. Je hebt het niet in de hand en kan hem dus het beste onder ogen zien....<br /><br />Groetjes aan beiden,<br /><br />ElbertElbert Gonggrijp - dichter (1965)https://www.blogger.com/profile/05494187546335693970noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19022723.post-16240512671920557272018-06-12T23:46:31.491-07:002018-06-12T23:46:31.491-07:00een nevelige verte
de melancholie
de dood soms zo ...een nevelige verte<br />de melancholie<br />de dood soms zo nabij<br /><br />het zonlicht<br />warm leven nog<br />toch aan mijn zij<br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br />Hilly Nicolayhttps://www.blogger.com/profile/11842930740653840862noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-19022723.post-78182877044734075682018-06-12T13:04:05.648-07:002018-06-12T13:04:05.648-07:00Ze raken je gedichten. Alsof alles hier nu en toe...Ze raken je gedichten. Alsof alles hier nu en toen wat was maar niet vergeten kan... Een open einde dan... Toch stemt het droef...Joyce Schipperhttps://www.blogger.com/profile/14031622167449731467noreply@blogger.com