Frêle
Bijna ondraaglijk van schoonheid kastijdt de tuin
mij in een zich voldragen zomer – het maakt zoveel
lomer dan strijdbaar. Het buigt zich voorover
de trotse roos – een lieve glimlach van jou naar
mij, een intieme vreemde.
mij in een zich voldragen zomer – het maakt zoveel
lomer dan strijdbaar. Het buigt zich voorover
de trotse roos – een lieve glimlach van jou naar
mij, een intieme vreemde.
Hoe het is om jou daarin tegen te komen –
het frisse groen moet zich verzetten, liefde baadt
zich in haar vele schaduwen. Ik deins nergens
voor terug om bij jou uit te komen –
het frisse groen moet zich verzetten, liefde baadt
zich in haar vele schaduwen. Ik deins nergens
voor terug om bij jou uit te komen –
m’n lief. De vlinders verkennen gezwind
hun afscheid, van de bloesems krijg ik
geen cent terug. Zo tastbaar breekbaar
van waarde –
hun afscheid, van de bloesems krijg ik
geen cent terug. Zo tastbaar breekbaar
van waarde –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 26 juni 2020
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 26 juni 2020
Breekbaar mooi zou ik het willen noemen Elbert
ReplyDeleteDankjewel lieve Hilly Nicolay,
ReplyDeletezo wilde ik de wereld ook omschrijven.... bijna pijnlijk van breekbaarheid...
Lieve groet,
Elbert