Bijna

De tijd niet daar dat zij
al jubelt, van een echte
lente zingt.

Winter zoekt zijn laatste
sporen, wiegt de koude
oostenwind.

Nog niets hier uit zijn as
herrezen, elk lied nog in
de dood geboren,

voordat zij hier extatisch
klinkt. Vogels nog heel
ingetogen.

Het moet dan maar: een
bijna voorjaar, hemelsblauw
en zachte bomen,

kaal nog in hun oude
kruinen. Weldra komt
de vreugde daar

in een blijmoedig
Godsgebaar. Wij komen
thuis waarin wij wonen.

Mother Nature, vensters
open, voor al diegeen die
zich verbaast.


16 februari 2011