Stilte, leeg zoals zij wacht – op de
schrijver in de nacht – letters diep
het duister in.
Geen enkele zin volmaakt van taal.
Wezenloos tot klank verdicht dat
zelfs de merel onzin zingt –
Geen melodie, elk lied gestaakt tot
hij weer ‘s ochtendvroeg ontwaakt.
Nu nog niet. Ik weet mijzelf niet
wat ik zie – tast de heldere hemel
af naar volle maan of
Sterrenbeeld – ontzaglijk dat het
nooit verveelt – zo diep voorbij
elk naakt bestaan.
Een stille wens, een groot gebaar
van eeuwige ontvankelijkheid.
Voordurend stil te zijn.
Zwijgen nietig bij elkaar – tot de
tijd herhalen gaat wat nog geen
toekomst kent – zij slaapt.
25 april 2011
Friday, April 29, 2011
Friday, April 15, 2011
Het uur Nu
Met woorden en gebaren
levend in een tijd waarin
wij samen kwamen,
voltrekt zich elk mogelijkheid
om de ruimte te ervaren
die zich ontvouwt bij elk
uur Nu.
Gebeurtenissen ingeklemd
tussen wat wij doen en wat
wij laten.
Hier, in elk Nu. Het uur is
ons genadig, begeeft zich
tussen grenzen. Een vroeger
en een later.
Zover wij zien en praten
het uur Nu,. in elk besef
waar wij uiteindelijk
verblijven,.
ogenblikkelijk , tot de
horizon ons welgevallig
blijkt.
4 april 2011
levend in een tijd waarin
wij samen kwamen,
voltrekt zich elk mogelijkheid
om de ruimte te ervaren
die zich ontvouwt bij elk
uur Nu.
Gebeurtenissen ingeklemd
tussen wat wij doen en wat
wij laten.
Hier, in elk Nu. Het uur is
ons genadig, begeeft zich
tussen grenzen. Een vroeger
en een later.
Zover wij zien en praten
het uur Nu,. in elk besef
waar wij uiteindelijk
verblijven,.
ogenblikkelijk , tot de
horizon ons welgevallig
blijkt.
4 april 2011
Le mort(Sweet magnolia)
In memoriam C.A.M.
(KNNV excursie Alkmaarderhout)
In zwanenzang en bloesemwit,
langs kerkhofpad in zielepijn,
vind ik mijn geliefde terug.
Geen tegenspraak, zij is de
dood, uit mijn armen
weggerukt, in haar
tulpen o zo fijn dat
tederheid haar doel
moet zijn.
De hemel blauw. Ik pleeg
een kus. Dit is het dus: een
afscheid in haar rein gelaat.
Voor hoe lang dat is de
vraag, voordat ook zij hier
sterven gaat.
De blaadjes een voor een…
7 april 2011
(KNNV excursie Alkmaarderhout)
In zwanenzang en bloesemwit,
langs kerkhofpad in zielepijn,
vind ik mijn geliefde terug.
Geen tegenspraak, zij is de
dood, uit mijn armen
weggerukt, in haar
tulpen o zo fijn dat
tederheid haar doel
moet zijn.
De hemel blauw. Ik pleeg
een kus. Dit is het dus: een
afscheid in haar rein gelaat.
Voor hoe lang dat is de
vraag, voordat ook zij hier
sterven gaat.
De blaadjes een voor een…
7 april 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)