Metgezel

In memoriam F.L. en een ieder die ik lief heb gehad


Zo is de nacht, tot aan
de sterren – een venster,
breekbaar als glas.

Er zijn weinig woorden
- die ik je nog toeken -
ik wil mijzelf de tranen.

Jij zegt dat het genoeg is,
dat dit moment volstaat
– dat ik er ben.

De dood kent weinig vrienden
– ontkleurt mijn huidig denken
– komt jou uiteindelijk halen –

Definitief. Ik op de voorgrond
van het rouwen – de nacht in,
tot aan de treurnis van
de sterren.

Is het genoeg?

1 augustus 2011