Mooi is ze, koningin van een
zomer, maar wat zegt het.
Luchtig draagt ze haar woorden,
maar wanhopig en wit.
Een verbazend warme augustus,
zich verkoelend aan de wind
die zachtjes fluistert in mijn
oren.
“ Het is je tijd nog niet. “. Jij ritselt
tussen mijn gedachten. Het wordt
oud voordat je ze leest.
Koeien grazen de gretige dag, het
landschap slaapt vredig in. De
zwaluwen willen haast.
Ingehouden het afscheid dat ik
voor je schreef. Ik zou naar meer
moeten verlangen.
Niets zo trefzeker als die stilte.
19 augustus 2012
No comments:
Post a Comment