David Sylvian “ Victim of stars “
Het herkennen achteraf. Het
is het moment dat wij onszelf
verleggen.
Het onbehoedzaam denken.
Tussen mazen glippend wil
besef namen geven.
Niets kan. Wanneer ik mijn
hand gebruik tot het schrijven
blijkt alles even onwaar.
Nooit iets hetzelfde te weten.
Achter noch voorwaarts. Als ik
stilsta ben ik nergens.
De ruimte zeeën van tijd.
27 december 2012
No comments:
Post a Comment