Thursday, January 31, 2013


Sublimeren
In memoriam Sylvia Plath en Hans Faverey


Het doordrenkt zich met
licht, raakt de dingen aan.
Geen bewijs voor het
tegenovergestelde.

De woorden daargelaten,
kent niets definitie. Het
weet van geen bestaan.

Wat beweegt stormt in
het alledaagse, een tijdelijke
overweging. Stilstand een
blijkbaar blijvend
verschijnsel. 

Wat te vragen van het
leefbaar ogenblik –



31 januari 2013

Wednesday, January 30, 2013


Sheep in Fog


The hills step off into whiteness.
People or stars
Regard me sadly, I disappoint them.

The train leaves a line of breath.
O slow
Horse the colour of rust,

Hooves, dolorous bells -
All morning the
Morning has been blackening,

A flower left out.
My bones hold a stillness, the far
Fields melt my heart.

They threaten
To let me through to a heaven
Starless and fatherless, a dark water.


Sylvia Plath :

Wanted
KNNV excursie Egmond Binnen


Het stilstaand
spreken. Vaag
vee hoedend in
beweging.

Verouderd wroegen
zich de wilgen. Krakend
krast zelfstandig zwijgen.

Kaalvraat schranst
zich gulzig dood.
Mosvast nat raakt
overtrokken.

Grijnzen zachtaan
zilvergrijs. Wat zich
uitrekt weet niets
zeker.

Dead or alive.


Egmond Binnen,  30 januari 2013  

Tuesday, January 29, 2013


Nothing else


Naakt te lui voor lijf, dor teveel
van zwijgen. Er is aan moed
geen uur besteed. Traag
het lijdzaam liggen.

De tijd verdooit. Gaten leggen
kraters bloot. Grauw het stille
onvermogen. Laffe sneeuw,
schier hopeloos.

Het pruttelt, wil nooit voorbij.
Zou het eens, vogels weer
gebekt, ogen, oren straks
op scherp.

Het dagboek kijkt mee. Wie
ontwaakt wiekt alert op van
elders. Geen boom ooit
meer te temmen.

Het is een overweging. Over de
schouder van het mededogen
schuwt lente vage kansen.
Een te vroege jongeling.

Braak, op alle fronten.   

29 januari 2013



 

  

Elfstedentocht Po-e-zine


kaart_friesland

 Po-e-zine Elfsteden Poëzietocht 2013

De eerste etappe:
leeuwarden
De tweede etappe:
sneek
De derde etappe:
ijlst
De vierde etappe:
sloten
De vijfde etappe:
stavoren
De zesde etappe:
hindeloopen
De zevende etappe:
workum
De achtste etappe:
bolsward
De negende etappe:
harlingen

 





























































Monday, January 28, 2013


8. Bolsward
(Boalsert)  

Als kruien kreunt, smelt hoop steevast. Vort!
Het sputtert zichtbaar onder ons. Ijs van wak
tot wak slijpt de laatste wijs. De grauwe gort
verdampt de snelle slag. Geen tijd nog strak.

Bolsward stoïcijns. Het dooit.


Elbert Gonggrijp,  27 januari 2013 

Saturday, January 26, 2013

Ane Brun


Gedichtendag 2013

Jij, jij weet wat liefde is: een lied
vol ingehouden treurnis zo mooi.
Een aubade aan het verlorene.

Laat mij niet huilen. Wat van de
winter is moet nog komen. Een
wisseling van de wacht.

Ingehouden stilte. Zo bijna absent
vraag je om aandacht. Jij staat zo
alleen dat ik niet om je heen kan.

Ik luister. Al zingend fluister jij. Wat
ik denk doet niet ter zake. Het is goed
zo, het is goed zoals het gaat.

Elke noot is raak. Ik hervind een oud
gevoel. Liefste, laat mij niet alleen.
Laat mij niet alleen.

Het is nog niet te laat.
 

30 november 2008
 
  

Vivace


Gedichtendag 2013

Elke noot die ik aansla moet voor
jou zijn, opgewekt en snel. Om een
taal te leren die voorbij gaat aan elk
denken.

Jij bent voortvluchtig en ik zoek
naar jouw refrein. Noten om te lezen,
noten om te delen. Ik vind er velen.
De merels denken mee.

Zij klimmen in hun reeksen, trots,
heldhaftig fier. Wat een gevogelte! Ik
leer snel. Nauwelijks op adem vind
ik tel op tel.

Ragfijne melodieën. Dat allemaal door
jou. Om te behagen, om te strelen. Een
ongelooflijke vrouw. Wie ik liefheb laat
zich bespelen. Vivace. Eindeloos.


24 mei 2009 en 26 januari 2013


Thursday, January 24, 2013

All that jazz 2


(Tribute to Miles Davis)


Hou mijn hart vast,
Miles, wieg mij
melancholiek
van frase naar frase,
schijnbaar uit de
losse pols geblazen.

Zo herken ik verdriet:
het bedrinkt zich en
staart afwezig uit
de ramen.

Het is weer winter en
jij bent er niet: laag
schemerlicht valt
meedogenloos
in deze kille
kamer.

Ik bezie jouw spel,
was haast vergeten
hoe het mij herkende,
zo vanzelfsprekend,
zo uiterst aangenaam.

Miles, ik neurie maar
wat, wil jouw blue notes
blijven volgen, even hees
en aarzelend bovendien.

Als het beeld maar
stopt, dit grote lege
wachten.


9 augustus 2008 en 24 januari 2013


Wednesday, January 23, 2013

Het huis waarin ik wilde wonen


Naar schilderij (of foto?) op Facebook


Heeft geen jeugd, tast traag zijn
sluipgang af in het scherpste gras.
Hoe oud de vele rondingen.

In het dragen wil het breekbaar
huis altijd bij je zijn. Hij heeft
zijn afkomst nooit verloochend.

Hier, op deze plek, heb jij, lieve
kleine, levensgroot over hem
gewaakt. Tengere sprieten
onzeker zoekend naar houvast.

Zijn dag was jij. Je laat de teugels
vieren. Hij heeft jou in zijn ogen
altijd liefgehad. Omdat jij dat wilde.

Blindelings wijst hij jouw plek, de
argeloze toekomst in. Waar de weg
loopt groeit leeftijd langzaam
tot beweging.

Beduusd het besef van die
die niet te evenaren ervaring –


23 januari 2013      

Monday, January 21, 2013

Sneeuwklokje

Opdracht subgroep Schrijvenswaard

Kring associatie:Eerst-Fragiel-
Maagd-Rein-Plots -Vorst-Dooi-
Pril-Blozen-Boven

SNEEUWKLOKJE


Voorzichtig steekt dooi haar
fragiele wezen uit de grond – als
eerste. Een maagd rein van
geweten.

Een eind aan de grillen van een
vorst die het stille leven stevig
slapend liet – pril nu wat plots
zo blozend is.

Naar boven. Schuchter wat
zich later bloeiend weet – een
vroege bode van al wat lente
heet.

Verscholen.


22 januari 2013

Monday, January 14, 2013

Binnenste buiten

Wachtend op sneeuw en andere zaken

De computer binnen handbereik en de
avond nog niet drachtig. Geen kou of
sneeuw. Ik wacht de nieuwste uren

Af tot jij werkelijk komen zou. De stilte
heerste. Ongeduldig vulde zij lege
glazen met steeds hetzelfde water.

Dorst maakt een mens niet gelukkig.
Heimwee naar wat komen zou heeft
geen voeten in de aarde. Wat gebeurt

Weet zich geen raad. Mocht de wereld
wakker worden geef dan schrille tekens
opdat mijn ziel weer opengaat.

Rooksignalen van gelouterde vrede. De C.D.’s
terug in de kast, de T.V. op vergeten. Ik
waar ik was gebleven. Hier, binnenste buiten.


14 januari 2013