Silent alarm

Silent alarm
Voor M. , n.a.v een bezoek aan
een terrasje Haarlem

Wij zaten op het terras en jij
vertelde hoe uiteindelijk de
wereld voor jou worden zou
– zonder mij waarschijnlijk.

Ik verstarde. Kon ik hier ooit
beweging in gaan krijgen, was
alles wat ik hoorde slechts een
voetnoot  in de tijd – een
mogelijkheid misschien
voor later?

Maar dat de toekomst nooit zou
haperen om ons uit elkaar te
drijven omdat jij dat nu eenmaal
wilde kon blijkbaar niet langer
meer ontkend . Aan alles komt
een end, ook aan ons twee .

Zolang wij ons heden trachtten te
herinneren hielden wij ons staande
 – in de levende liefde, in dit
twijfelachtige verband.

De hand nog teder om het
breekbaar glas, de dag nog
zinderend van lente. Zou
het hier nog kunnen om
elkaar te leren kennen,
opnieuw zoals het was?

16 april 2013