Facade

Facade
Voordracht Wijk aan Zee,
wandeling Stad van de Zon,
meer “ Park van Luna

Het heeft er al die tijd gelegen en
zich zo ten ruste gelegd – een
verbazingwekkende gedachte.

Of de ruimte al eerder die vorm had
gekregen – niets wist nog ergens van,
wij keken niet op of om.

De facade – in het stilstaand water 
plots bewogen te raken – de woelige
golven, de meedogenloze wind. 

Alsof ook jij nog iets te zeggen
had – maar de regen was al zacht
je tegen te spreken.

Sereen de glinstering van je glimlach
– als ik vermoed had hoe diep en
duister jij was, hoe zou jij dan heten?

20 mei 2013