EEN MOGELIJK BEGIN

EEN MOGELIJK BEGIN
Nieuwjaarsgedicht

Het nestelde zich al in de eerste zang. Het had een
heggenmus opgezocht en hij wist er zodanig van
dat het aan duidelijkheid niets te wensen overliet:

hier ben ik en jij kunt mij niet verlaten als ik mij
nader verklaar

Jij kunt niet zo elders zijn dat ik jou daar niet op
wijzen mag. Ik ben hier en weet mij in alles zeker
– een montere vroegeling. Bijna zichtbaar voor
onverlaten. Er is geen taal zo helder als
heldhaftigheid.

Waar staan wij, mijn lief als wij moeten kiezen?
Er is een uiterst aarzelend pogen, een nog niet
zeker weten. Geen lijn te trekken – mijn of dijn.
Het licht wil ons niet lukken. Wij hebben niet
de tijd om al zo goed als mogelijk. De liefde
onbegrijpelijk.

Maar een mogelijk begin. Een aftasten van eerste
uren, het gluren naar het eerste ochtend van de
verwachtingsvolle dagelijkse bezigheid. Ik wil
het van je horen – getuite lippen waarop de
kussen liggen van een mogelijk voortaan.
Gewacht. Het kan nog altijd anders –

31 december 2013/1 januari 2014, oud en nieuw 23:55 uur