RIJP
Duindagboekgedicht 170
Uitgewerkte IPhone opname
In deze afgelegen contreien heeft het duin rijp
gevat,
vliegen wonderbaarlijke aalscholvers boven de blanke
flanken, draagt het zand een witte huid. Alsof er
een sprookje wordt ingeluid. Een kille winterdag,
een ijzige hemel. Hoeveel stilte valt er te bevatten
nu de tijd lijkt stil te staan. De voortdurende vogels
al van verre aan hun vluchten toevertrouwd. Traag,
aaneengeregen. Dat er ondanks de kou mogelijk
nog leven terug zal keren. Een ware boodschap,
met alle geduld weliswaar, in V-formatie.
Elbert
Gonggrijp,
PWN duinen Bergen aan Zee,
woensdag 22 december 2021
No comments:
Post a Comment