REGIME

REGIME
Duindagboekgedicht 190
Uitgewerkte notitie

 

Het lijf stuurs en stram verlangt een wedergeboorte – het
is nog nooit zo bang geweest zijn decorum te verliezen.
Zeker, het kent dorst en droogte, maar wil graag weer
een nieuwer gedaante aangaan, milder en frisgroen.
Dat het duin zichzelf dit idee wenste.

 

De kruiden doods en dor tegen het vergeten aan. Mocht het
ooit anders wezen dan niet dit meedogenloze. Uitgevloerd,
uitgestrekt, bijna dodelijk vermoeid. Ach, kon het maar
anders met een levendiger elan – niets meer te hoeven
vrezen in de te verlangen regen –

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 1 september 2022
Foto @ Conny Lahnstein