Als vee

Er is weinig begrip onder het vee;
zij grazen zonder op te kijken,
trage ogen zonder weet van het
een of ander.

Zo moeten ook wij zijn geweest;
een eender dier, starend in de verte,
enkel bij machte om onszelf te zijn.

Zie onze handen trillen, als het om
liefde gaat, onze ogen vochtig
worden, zonder dat wij het begrijpen.
Dat je aanwezig bent, om aandacht
vraagt.

Er is weinig begrip onder het vee;
wij grazen verder, alsof hier niets
gebeurt.

Een lichte huivering van de huid
ten teken dat het nog leeft, nog
adem heeft.


8 november 2005