Darwin

Zolang het zich voordoet en telkens haast
heeft om te worden vergeten wil mijn blik
het nog begrijpen.

Het is niet anders: herinneringen verslappen
de aandacht van wat wij werkelijk willen.
Toekomst zonder tegenspraak.

Ik benijd deze grillige wereld. In haar doen en
laten houd ik haar bijna voor onmogelijk.
Taken ruim verdeeld tot de allerlaatste snik.

Zou ik kunnen worden wie ik was? Waar ik in
elkaar grijp hangt alles met alles samen. Ik
sta niet in voor de gevolgen.

Een aap verwant aan zijn primaten. De tijd tikt.
Vanuit mijn sobere woorden sla ik vuur uit
eigen handen.

Het zal een hele klus worden deze vooruitgang
daadwerkelijk te veranderen….


20 mei 2012