LINEAIR
Impressie
van een grijze en kille zomerdag
Hoe
meewarig de aarzelende bladeren,
hoe bewogen het voortdurende licht,
hoe verbolgen de woedende wind.
Elementen gedoopt in inkt, leven
grillig, gewillig, de gewetenloze
seizoenen.
hoe bewogen het voortdurende licht,
hoe verbolgen de woedende wind.
Elementen gedoopt in inkt, leven
grillig, gewillig, de gewetenloze
seizoenen.
Hier
verblijf ik. De luwte kent de lege
stoelen, ik weet mij zo de toegeëigende plek.
Ik zou niets anders willen, want er is het
uitzicht en de vraag het te doorgronden.
stoelen, ik weet mij zo de toegeëigende plek.
Ik zou niets anders willen, want er is het
uitzicht en de vraag het te doorgronden.
Er
is zoveel meer dan wat ik zie. Het zit
ergens, het weet zich onzichtbaar. Het
verschuilt zich, ondanks dat ik er voor
uit kom.
ergens, het weet zich onzichtbaar. Het
verschuilt zich, ondanks dat ik er voor
uit kom.
Het
is uitgesproken zichzelf, ligt op de
lippen, maar hoe dan ook, wat ik ook
probeer, het verroert zich niet –
lippen, maar hoe dan ook, wat ik ook
probeer, het verroert zich niet –
Alkmaar, donderdag 14 augustus 2014
No comments:
Post a Comment