LA BRASSE
Bezoek aan mijn geliefde Groningen
Het heeft zich tot nieuwigheid ingericht,
maar bleef het beeld trefzeker. Hier werd
mijn ziel zich weer gewoon, hier
woonde dichten levende
mijn ziel zich weer gewoon, hier
woonde dichten levende
werkwoorden.
Ik herkende mijn poëzie weer op de
tast, bezag de oude luifels en de gevels
alsof hier niets ooit veranderd was.
Hoe dan het waarom van het wisselen
van de winkels?
tast, bezag de oude luifels en de gevels
alsof hier niets ooit veranderd was.
Hoe dan het waarom van het wisselen
van de winkels?
De menigte heeft net zoals toen steeds
andere gezichten. Ik zal ze nooit kunnen
vergeten. Zij maken mij zo blijvend
enthousiast. Ik ontmoet voortdurend
hun de standvastige leegte.
andere gezichten. Ik zal ze nooit kunnen
vergeten. Zij maken mij zo blijvend
enthousiast. Ik ontmoet voortdurend
hun de standvastige leegte.
Ik ben hier, omdat vanouds hier mijn
roerloze plek, het bier teugend tot het
langzame glas.
roerloze plek, het bier teugend tot het
langzame glas.
De kelners vergaan en worden
even jong, de kozijnen kraken
even jong, de kozijnen kraken
onafwendbaar in hun voegen. De
brasserie heeft vele gedaanten
zoals ik haar in jaren verblijf.
brasserie heeft vele gedaanten
zoals ik haar in jaren verblijf.
Er is zoveel tijd, want het heeft
de tijd om te veranderen. En
waar dan de omhaal van
de pen?
de tijd om te veranderen. En
waar dan de omhaal van
de pen?
Elbert Gonggrijp, Groningen, Cafe " La Brasse ", zaterdag 25 oktober 2014
 |
| Bijschrift toevoegen |
No comments:
Post a Comment