HOMMAGE
Duindagboekgedicht 76
Uitgewerkte Smartphone opname
De
laatste hand. Een wolkensprei. Een roze
eerbetoon aan de dag. Een noeste zomer die zich
voltrok. Een zweem van herfst wil in de lucht
en grassen staan naar hooi en zelfbeklag.
eerbetoon aan de dag. Een noeste zomer die zich
voltrok. Een zweem van herfst wil in de lucht
en grassen staan naar hooi en zelfbeklag.
Duinen
in hun schaduw uitgediept, nog stiller
dan ik ooit zag. Een tijdverdrijf, een tijdelijk verblijf
voor een bedaarde natuur. Ik tuur en hoor de
eerste schijn van vogeltrek.
dan ik ooit zag. Een tijdverdrijf, een tijdelijk verblijf
voor een bedaarde natuur. Ik tuur en hoor de
eerste schijn van vogeltrek.
Een
verschrikt Witgatje en schorre Snip. Het decor
verliest zijn grip op de kansen die het leven bood. Niet
doods, maar nostalgie. De Kraaien het krachtige
vaarwel in het vluchtige voorbijgaan –
verliest zijn grip op de kansen die het leven bood. Niet
doods, maar nostalgie. De Kraaien het krachtige
vaarwel in het vluchtige voorbijgaan –
Elbert Gonggrijp, PWN duinen Bergen aan Zee, zondag 13 augustus 2017
Foto @ Conny Lahnstein, PWN duinen Bergen aan Zee, 13-08-17
No comments:
Post a Comment