EDENDuindagboekgedicht 116
UitgewerkteI-Phone opname
UitgewerkteI-Phone opname
Hoe zou het zijn om hier altijd te kunnen blijven?
De wereld een domein, een geschapen areaal dat zingt
De wereld een domein, een geschapen areaal dat zingt
van overweldigend geluk. De Boomleeuwerik in
de hoogte, de Graspieper een aarzeling
van boventonen.
De Meidoorn en de Kruipwilg geduldig in het alsmaar
geboren worden. Het duin een ideale wildernis voor
het steevast ontluiken van zijn ruimte. Kon er dan
wel een winter bestaan?
geboren worden. Het duin een ideale wildernis voor
het steevast ontluiken van zijn ruimte. Kon er dan
wel een winter bestaan?
Het licht sprak het duister met haar luister tegen,
liet begrijpen over aan het leren lezen, hoezeer schimmig
ook elk gebeuren worden zou. Een geleidelijk verglijden
welluidend in zijn wording –
liet begrijpen over aan het leren lezen, hoezeer schimmig
ook elk gebeuren worden zou. Een geleidelijk verglijden
welluidend in zijn wording –
Gedicht + Foto Elbert Gonggrijp,
PWN duinen Bergen aan Zee,
maandag 18 februari 2019
PWN duinen Bergen aan Zee,
maandag 18 februari 2019
No comments:
Post a Comment