The Poet Acts
Een zomer die languitgestrekt in de verre velden
verzadigd raakt tot luiheid en loomte. Dit is een daad
verzadigd raakt tot luiheid en loomte. Dit is een daad
waarop de dichters hand wachtte, een onverhoeds
gebaar te moeten schrijven.
gebaar te moeten schrijven.
Dit snakt naar een verhaal, maar het blijft
onderhuids enkel het wuiven van het hoge gras,
onderhuids enkel het wuiven van het hoge gras,
een kind spelend bij een vijver, de bloesems
gretig voor de vlinders, de stille echo’s van
vroeger. Niets kon bedoeld
gretig voor de vlinders, de stille echo’s van
vroeger. Niets kon bedoeld
dan een vinger op de lippen, het diminuendo
van alsmaar minder. Het rijpt onder onze vingers,
het verdwijnt überhaupt in een vervagend later –
van alsmaar minder. Het rijpt onder onze vingers,
het verdwijnt überhaupt in een vervagend later –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
Egmond aan den Hoef,
maandag 26 augustus 2019
No comments:
Post a Comment