Friday, February 28, 2020

DERHALVE


DERHALVE


Ouder schijnt het dan het alledaagse, ouder
dan de tijd. Het valt niet te verbijzonderen, niets
voert de boventoon. Het legt een open hand
op tafel, biedt stoppels aan op een akker,
plengt kille regenbuien voluit.

Schuilt in een natte jas. Waar je als herinnering
blijft, maar vergeten de vergeelde brieven op
een verlaten zolder. Ik bedoel je dit: wij kunnen
niet zonder het heimwee naar het geluk,
maar nog minder met elkaar.

Het blijkt de liefde maar, zo verschimmeld
als oud brood, zo rijp als bedorven fruit.
Wanneer erover valt te zwijgen deint
het zachtjes tegen de kade, klotst
het zijn waarschijnlijkheid –


Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 28 februari 2020  

AANVANKELIJK


AANVANKELIJK


Hoe ondanks de moeizame dag toch licht doordringt -
een allesomvattende belofte die zonder motieven lijkt
aan te vangen - door de kale takken en de tuin
een vaag welbehagen. Zie hoe een voorzichtige
merel zijn lied aanprijst.


Onwaarschijnlijke noten. Spreeuwen die de tijd lijken
te doden in het hoge gras met koddige pas. Het betreft
een jubelende ouverture, een hommage. Hoe nog
somber te zijn als je weet hebt van dit eeuwig
vibrato? Het leven ingehouden,


de tuin nog open voor
een gastvrije benadering - 



Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 28 februari 2020


Thursday, February 27, 2020

ORIGINEEL


ORIGINEEL


Diep van binnen een zekere stilte - taal buiten de betekenis om.
Het zij je vergeven dat je die niet meteen kunt verstaan. Maar
de dromen, de onvoorspelbare toekomst, een ondoorgrondelijk
verleden. Kind en volwassene ineen.


Het doorlopend principe van de magie van een gegeven ogenblik - hoe
dikwijls is het je niet gegeven - te leven naar een zuiver ik, ongeschonden
door het huidig tijdsgewricht? Je staat er misschien voor open, het
vormt het evenwicht tussen schaduw en licht, de kromme takken
van de uitnodigende bomen.


Misschien kom je jezelf weer tegen in de ochtend, in het rijzen
van de zon. Hoger te klimmen dan je ooit kon, voorbij de pijn, voorbij
het onwillig lichaam, de protesterende geest. Terug te keren bij
wie jij altijd bent geweest, terug bij de bron van liefde en
je voorgoed te laven -



Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 27 februari 2020