DERHALVE

DERHALVE

Ouder schijnt het dan het alledaagse, ouder
dan de tijd. Het valt niet te verbijzonderen, niets
voert de boventoon. Het legt een open hand
op tafel, biedt stoppels aan op een akker,
plengt kille regenbuien voluit.

Schuilt in een natte jas. Waar je als herinnering
blijft, maar vergeten de vergeelde brieven op
een verlaten zolder. Ik bedoel je dit: wij kunnen
niet zonder het heimwee naar het geluk,
maar nog minder met elkaar.

Het blijkt de liefde maar, zo verschimmeld
als oud brood, zo rijp als bedorven fruit.
Wanneer erover valt te zwijgen deint
het zachtjes tegen de kade, klotst
het zijn waarschijnlijkheid –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 28 februari 2020