ESSENTIEEL

 

AFWISSELEND

 

FOTO @ ELBERT GONGGRIJP

MAAR IK BEN HIER

Met dank aan de dichter Hannah Duchamp

 

BUITENISSIG

HET ONVERMIJDELIJKE

 

ONDERTUSSEN

 

VOORLOPIG

 

DORST

 

MET EEN ZEKERE ALLURE

 

DE DICHTER SPREEKT

 

ZIEL

 

ROEMRUCHT

 

ROEMRUCHT
Duindagboekgedicht 189
Uitgewerkte notitie

 

Alsof jij er altijd zo bij had gelegen – het helm, het dorre
gras. Tegen de haren in gestreken, roemrucht van verbond.
Hoe uit alles weer leven ontstond, haast onzichtbaar, bijna
afwezig. Het standvastig duin bleef goed van vertrouwen,
sloot vriendschap niet langer uit.

Je wachtte geduldig. Ik had je altijd zo gewild, dat ik niet
langer tegen je hoefde te vechten. Dat ik tot in de verste
verte mijn eigen gang kon gaan. O, wist ik maar van je
oude verhaal dat geen einde kende.

Dat je mij tot tranen toe bewoog en ik mij bij je neervlijde –
je glooiende flanken, je huid, je kalmte. Hoe moet het je ooit
zijn vergaan toen ik je wel degelijk had uit te vinden, toen
ik niet bestond, mij verloren waande –

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 13 juli 2022
Foto @ Elbert Gonggrijp

 

 

AANHOUDEND REFREIN

 

CAFE EIJLDERS TWEEDE DICHTERSMARATHON - ZONDAG 17 JULI 2022 A.S.

 

Aanstaande zondag treden zowel Conny Lahnstein als ik op bij dit evenement te Amsterdam. Wij treden op om 13.30 en om 15.00 uur, beide keren 5 minuten. Een ieder is van harte welkom bij deze unieke manifestatie!

ONBEPAALD

 

ONBEPAALD
Duindagboekgedicht 188
Uitgewerkte notitie

 

Of het iets zegt, of het iets verklaart – zo open is het duin
zijn geheim van zand en gras te zijn, het weelderig groen
steeds weer over te doen. Hier vervolg ik mijn weg, vind
ik vrede uit. Dit is mijn liefde voor een heel landschap,
dit omarmt je, stelt je voorlopig gerust.

Blijf nog even, vind mij uit – hoe zou ik je het ooit uit
kunnen leggen. Het ontbreekt aan niets, het wil nog
het laatste lage licht – totdat het uitzicht dimt, wij
weer verder moeten ons eigen verhaal te verzinnen –
het pad te verlaten om thuis te geraken –

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 12 juli 2022
Foto @ Elbert Gonggrijp

LANGZAAM

LANGZAAM
Duindagboekgedicht 187
Uitgewerkte notitie

 

En dan, daar uiteindelijk aangekomen, een lieflijk
duinlandschap, zacht van zomer, zonder verweer –
je zo onverwijld opgezocht, je fraaie streken weer
herkend – het is alsof je het niet veel beter zou
hebben gewild – voort te bestaan, maar in

het ongewisse. Je ligt daar in alle overgave, hebt
geen enkel verwijt. Ik betreed je paden, zie hoe jij
van jezelf een waar raadsel maakt. Natuurlijk
ken ik je, maar zou ik je ooit begrijpen.

Het kijken onaf, de duinen aan hun oorsprong
gekluisterd – tegen de tijd is niets bestand. Mocht
ik je verstaan dan was het maar van korte duur,
bleef voor mij de eeuwigheid relatief voorbij –

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
maandag 11 juli 2022
Foto @ Elbert Gonggrijp