Waar ga ik heen? De slaap moet weer gevat alvorens
iets te ondernemen. Wie uithuizig blijft kan zijn elders
niet makkelijk vinden.
Als de nacht barmhartig is zijn zij vrienden, in het park
gewillig onder een krant. Voorlopig heb ik het rijk alleen,
vind mij geborgen onder dekens.
Laat mij zeggen waarin ik woon en de nacht kan mij niet
deren, vriend of vijand eigen. Zodra elk duister toeslaat
hoef ik niets te verbergen.
Het verhaal zover gesloten als de tijd mij dat hier toestaat.
Geen gordijn nog open, de deuren in het slot. Je komt van
goeden huize om hier binnen te durven komen.
Het is de liefde niet. De strijd zal ongeoorloofd zijn om van
mij te kunnen houden. Het bed geduldig bij zoveel onkunde,
zoveel zoeken naar niets.
Maar de nacht wacht en weet het zoveel beter…
1 april 2012
No comments:
Post a Comment