REVERSIBEL
Duingedicht 13
Uitgewerkte Smartphone opname
Het
verguisde duin waar oervee met korte metten wildgroei
doet beletten. Er moet weer plaats voor nieuwe soort, elke
niche in het habitat bezet, een eerdere folklore van een
traditioneel edel landschap.
doet beletten. Er moet weer plaats voor nieuwe soort, elke
niche in het habitat bezet, een eerdere folklore van een
traditioneel edel landschap.
De
lente leeft nog in de waan van een koud era. De lucht
trekt stroeve strepen, de zon vergeet haar afspraak en
maakt schone schamele schijn.
trekt stroeve strepen, de zon vergeet haar afspraak en
maakt schone schamele schijn.
In
de wind moet alles over en ik huiver langs de linies.
Zover
de vogels doen geloven lijkt alles reversibel, zijn
wolken en onbehagen kortstondig van aard.
wolken en onbehagen kortstondig van aard.
Mijn
blik vastberaden op zoek naar houvast,
maar
grillig het standpunt van mijn oriĆ«ntatie –
No comments:
Post a Comment