REGENSCHERMEN

REGENSCHERMEN

Landjuwelen

Antwoord op Gemma “ Maagdelijk in zon en wind “

Na de onophoudelijke regen

En zo zou het eens regenen gaan, eerst een beheerst
murmelen, een bedaard roffelen, een slaapverwekkend
betogen dat er op aarde iets van zomerse vrede. In het
afnemend licht een afscheid besloten.

Jij was daarin als zo duidelijk jezelf. Met je ogen nog
half open beschouwde je mij, volgde met je ranke
aandachtige vingers het lijnenspel van mijn
woorden. Of ik een ware dichter zou zijn.

De motvlinder nog een laatste poging tot nectar
geheten, verwelkomt door een onzichtbare hand. De
bereidwillige vijver zich laten te observeren. In deze
vorm van stilte wil alles nog bedacht.

Een droom voor later, de monotone druppels en de
allesomvattende leegte. Hier sluimert de inkeer naar
het beeld dat eenmaal weggebleven zich telkens
verveelt. De duur van het repetitieve.

In de schaduw jouw omarming tot de wereld
wegvalt in bittere benadrukking. Te sterven
zonder enige werkelijke notie alvorens ik
het besef, werkelijk weet –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  donderdag 23 juni 2016

@ Foto Birdman " Pondrain "