VERDOOLD

VERDOOLD
Landjuwelen
Antwoord op Gemma “ Het spoor “

Zoals een boom dit doet, een standvastige reden. Waarom een
vraag geopperd als je leven eenzelfde weg bewandelen kan,
een aandachtige plek van stilte. Er is groei, maar zo
onopgemerkt als de tijd van vandaag.

Roep het almachtige kind in jezelf naar boven, straf niet af
wat je eertijds niet verachtte. Het spelen heeft tot bouwstenen
een verbazing te creëren, waarom nu niet. De Gierzwaluw
blijft nog even, er kan nog van alles.

Ik dicht het woorden toe dat je vooral moet blijven. Het oog
tast de hemelboog, wil de schoonheid en de liefde natuurlijk.
Wie het ziet verloochent geen zomer, nodigt zijn eigenheid
tot een tijdlozer natuur.

Misschien doekjes voor het bloeden,
maar helpt het, helpt het –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  vrijdag 29 juli 2016

Schilderij: Piet Mondriaan " Boom A. " (1913)

GEWIS

GEWIS
Landjuwelen
Antwoord op Gemma “ Slijmlichaam “

Ik verinnerlijk mij. Ik sluit mij in. Kijk, het vangt weer
aan met regenen. Ik vang aan eenzelfde stilte te beredenen.
Ik praat met mijzelf. De wolken denken mij, weten mij dezelfde
toon. Mocht ik het ooit gaan begrijpen, laat het.

Er is geen haat onder de bomen, maar de vlinders
hebben de Buddlea’s verlaten en de aarde slaat terug.
Maar zolang het gaat, zolang het nog kan.

Als er vrede bestaat wil ik eraan geloven, geef ik het de
mens terug. Als je daarom vraagt, als je jezelf afvraagt
waarom. Maar de wolken, de regen en de zon. En de
aarde. God, bewaar me. Er is geen grotere leegte.

Er is geen grotere leegte als niemand zich herinnert hoe
de wereld ooit begon. Ik verinnerlijk mij, ik wil diep in mij
de vrede bewaren. Misschien nog niet te laat, maar de
wolken, de zon en de aarde. Sneller dan wij ooit –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  donderdag 28 juli 2018

Fotografe @ Marmein

Muziek David Sylvian " Gone to Earth,  instrumental ",  1986

ENG IS ANDERS

ENG IS ANDERS
Wat er zoal kruipt en vliegt

Door blijvend te ervaren van wat er zoal valt waar te
nemen verklein ik de huiver en horror van wat mij
aan mij voorbij trekt. De natuur is zo gek nog niet.
Het relativeert het ondoeltreffend oog.

Het vliegt zijn behoefte van bloem naar bloem.
Overijverige insecten die van geen kwaad bewust
neigen naar een onmiskenbaar geduld.

De Hommels, de Vlinders, de Bijen en het overige spul.
Dat hun gezoem en gefladder angstaanjagend maakt
heeft niets met hen van doen. Het was ons argeloze
kind dat niet werd opgevoed hoe hiervoor liefde
te kunnen koesteren.

De open armen van de natuur. Ik zeg het je bij deze.
Dat er groen ademt en meer leeft dan jij leeft. Met
eigen wetten. Dat je haar als wonder herkent.
Het mag aarzelend. Later volgt de rest –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  dinsdag 26 juli 2016

Foto Elbert Gonggrijp - Bont Zandoogje in eigen tuin,  juli 2016

Muziek The Cure, Caterpillar Song(1984)

ABSENT

ABSENT

Gedicht gewijd aan een stille zomernacht

Dat je geen begrip meer in gedachten herkent is je
goed recht. Betekenis weggelegd voor later krijgt
iets van oud en versleten en dromen wachten
op het ideaal zichzelf te verzilveren.

De tuin mediteert volbloedig de nacht. Ik wil nader

met jou. Maar je bent dusdanig absent dat waar ik mij

verkeer jij ijlings niets meer te herinneren bent. Er is

zoveel nu te beginnen.

Niets is waar, niets heeft een gezicht, ook ik niet. Ik

kan er niets mee aan om dit in beweging te willen.

Een verontschuldigend antwoord, maar pas bij het

eerste ontwaken, de eerste kus.

Een schimmig geuren om op de punt van je tong

de originele flashback te behoeden voor later, een

ergens duidelijk thuis te wonen in een ergens

verstaanbaar wie –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  zondag 25 juli 2015 

Foto van Website " Volzicht " voor beter kijken, fotograaf onbekend, Van donker naar licht " 

LICHTHEID

LICHTHEID

Landjuwelen

Antwoord op Gemma “Vertel mij over de invloed “

Tegenreactie op de huidige toestand van de wereld

Titel ontleend aan roman Milan Kundera

Hoezo ondraaglijk? Het heeft mij telkens opgericht. Het kan mij

soms zomaar overkomen, een vlinder, een roos, een zomer of die

ene bedachtzaam neerstrijkende meeuw. Hij heeft blijkbaar alle

tijd, dus waarom ook ik niet. Hoe licht kan leven zijn.

En wat jou betreft liefste? Moet ik het dan verder zoeken dan die

ene kus, die vrijpartij? Het bloeit en geurt er weldadig van. Noem het

een kortstondig geluk, maar wat zou het werkelijk? Wat waardevol is

komt altijd terug, in welke vorm dan ook.

Wie om zich heenkijkt, raakt volleerd in begrip, in echte vrede.

Als aan te raken zo dichtbij, zo vluchtig als water, maar altijd

een altijd zolang het Nu zich erop laat wachten. Een meeuw,

neerstrijkend als opvliegend vanaf het zand –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  zaterdag 23 juli 2016

Foto @ Judith in den Bosch

Film Unbearable lightness of being(Finale) naar gelijknamig boek van Milan Kundera