AANZIEN
Voor Conny
Geinspireerd door Rutger Kopland
Nooit
te zullen haasten omdat de wereld dat niet doet, ook al
is
zij onveranderlijk bezig te veranderen, maar steeds meer
in
zichzelf. Seizoen of geen seizoen. Waar zij liggen wil
laat
het kijken mij het overige, het kleine.
Jij
beslaat een lichaam vol van taal waarmee valt te zwijgen
als
het niet anders zou zijn gegaan. Binnen de lijnen beperk jij
je,
maar tot liefde, ware liefde. Als het een naam had zou ik
haar
achterstevoren willen spellen. Ze leest zich blindelings.
Alles
heeft iets van geduld. Je leert het langzamerhand toe
te
eigenen tot geluk als je het steeds maar blijft vergeten.
Nieuwsgierig
naar het welbekende alsof het telkens nu.
Dat
landschap en lichaam hetzelfde vereisen.
De
geur van veilig en dichtbij, zoals jij nu
en
het aaibare van het onafscheidelijke
landschap
–
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, zaterdag 9 juli 2016
Schilderij Ivan Selvaraju " Mother new "
No comments:
Post a Comment