DIEPGANG
In gesprek met S.
De
tuin rankt haar hoogste ideaal, zover zij kan reiken.
Ik kan niet floreren met haar bloemen zoals zij dit
meedogenloos van liefde doet. Zij begrijpt die ene
toevallige vlinder.
Ik kan niet floreren met haar bloemen zoals zij dit
meedogenloos van liefde doet. Zij begrijpt die ene
toevallige vlinder.
Ik
kijk met haar mee op haar weg en doe dit in mijn
denken als hetzelfde. Ik kan mijzelf niet nader tot een
doel bewegen als het toeval niet eender overwoog.
denken als hetzelfde. Ik kan mijzelf niet nader tot een
doel bewegen als het toeval niet eender overwoog.
Zo ook
dit gesprek.
Als
iets de wereld schiep deed zij dat zichzelf ieder
ogenblik, zelfs nu ik je het kind herinner dat de maan
aan moeders rokken hing en het wonder bewonderde
van een eenduidig waarom.
ogenblik, zelfs nu ik je het kind herinner dat de maan
aan moeders rokken hing en het wonder bewonderde
van een eenduidig waarom.
Alles
fascineert achteromgekeken. Of het van origine
van tevoren kon verklaard of hoogst verbaasd. Ik
speel dit spel, ik geef het woorden nog voordat ik
het had begrepen.
van tevoren kon verklaard of hoogst verbaasd. Ik
speel dit spel, ik geef het woorden nog voordat ik
het had begrepen.
Hier, in
deze tuin, ben ik nauwelijks verbaasd dat ik
besefte
wie ik was, juist hier, zopas, bij jou, waar ik
mij zo
duidelijk aanwezig heb achtergelaten.
Maar
ik ging –
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, donderdag 21 juli 2016
Schilderij @ Bella(Elly Vlugter) " Atalanta "
No comments:
Post a Comment