ONDANKS

Ondanks

Nieuwjaarsgroet 2018

Ondanks de regen, ondanks de wind, vertel ik het je.
Ik had het misschien anders gezegd als ik het niet juist nu.
De tijd getuigt van weinig goeds en ondertussen
gaan de dagelijkse zaken maar door.

Als ik om je geef, dan is het uit louter liefde, is het
normaliter een reden om voor te leven, mijn lieve vriend.
Dat ik voor even bij je stilsta, hier, waar ik nu besta.

Heb nog even voordat jij verder gaat.

Ondanks de grijze lucht, de regen, 
de wind en alles wat tegenzit zeg ik je
gedag en lach ik naar je terug.

Doe jij het dan insgelijks? –

Elbert Gonggrijp, 
Egmond aan den Hoef, 
zondag 31 december 2017

Foto @ Conny Lahnstein

INHERENT

INHERENT
Voor Conny

Uitgewerkte Smartphone opnamen

We schateren om elkaars idioterieën,
bedienen ons het instrumentarium van
het beminnen. Wat logisch had geleken
vertoont nu zeldzame gewoonten.
Een kus telt dubbel.

We strelen met dezelfde vingers
het identieke lichaam. Als voorheen
de opengevouwen kaart in een
warrig heden.

De nacht bestaat. Het huis
wordt vrienden. Wij ontdekken
weer een plek om in te wonen –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zondag 31 december 2017
 

NOBEL

NOBEL

Uitgewerkte Smartphone opname

De klokken beieren. Onder mijn huid
beleef ik de vergane glorie. Fier en onbegrepen
de kraaien die subtiel het achteloze gebaar
duiden van een vaag herinneren.

Schemerige takken koesteren eigenzinnig
het gekastijde landschap. Zij liggen braak
en broos in de kreunende wind.

Het gebed betracht vooralsnog  
bestaansrecht. God blijft nagenoeg
absent. De laatste aalmoes van de
gelovige toebedeeld aan het
zoveelste zelfbehoud.

Het licht wit van stilte, de zonde
tijdelijk uitgewist. Hoeveel jaren
benodigd het om enkel nog

mortel en steen? –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zaterdag 30 december 2017

LINEA RECTA

LINEA RECTA

Het zou net zo goed niet hebben afgespeeld als
het niet zou kunnen worden opgeschreven. Het kon
zo mooi zijn dat er in dit leven zoveel is tussen niets
en alles. Op de kaart zou een lijn kaarsrecht bij
wijze van spreken als er enig vorm van bewijs.

Ik ben bang in het donker zeg je omdat je niet
weet wat er werkelijk bestaat. Vele malen groter
een onzichtbare grijpende hand. De dood die
je pas ervaart als ze je overvalt als je het
plotseling wordt verteld.

De lantaarnpalen een zekere richting, die ene
verloren afrit, de tikkende regen, het glimmend
wegdek, de rode reflectoren, het witte licht van
tegenliggers. De meedogenloze straffe wind –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 27 december 2017

REDELIJK

REDELIJK

Notitie

Hoe  bevattelijk het Koolmeesje voor de rede,
het ambachtswerk naar arbeidershand. De Kauwtjes
ogen verliefd. Is er wetenschap in het spel dat
hier door de takken raast, heeft een boom
een eigen wil tot groei, gevoel?

Wat in wetten wordt vastgelegd heeft buiten
de mens een eigen natuur. Het hagelt met behulp
van de zwaartekracht, het licht besluit het late
winterlicht. De Merel baadt zich onbespied
in het veilig ogenblik. De lijnen uitgezet van
het alsmaar hoe en waarom.

De tijd staat stil stil voor wie er weet
van heeft, de tijd gaat razendsnel aan het
oog voorbij voor wie haar vergeet –

Elbert Gonggrijp,

Egmond aan den Hoef,
dinsdag 26 december 2017,

2^e Kerstdag