IDIOOM

Idioom

God het bruidsboeket toewerpen, hopen dat hij 

hem vangt. De zeepbelblazende rugstreeppadden
vertegenwoordigen een languitgerekt principe 

dat uiteindelijk tot paren leidt. 

De tuin doet aan zwart en eigenwijs, het leeft nog net
geen onkruid, er is plaats te over, maar het is onduidelijk
voor wie. Er bestaat nog geen idee, taal sluit zich uit, 

alles heeft een aanvang nodig.

Blijven maakt wachten ongeduldig, berust op een zodanig 

geluk dat het wakkerschudden niet doet vergeten. Dit is zo’n 

plek, hier heeft men het mee te doen, ook al wist geen 

van allen het beter –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,

zaterdag 13 juli 2019