PARADIJS
Alsof wij verloren waren, onszelf niet meer veilig waanden
in deze tijd. Het uitzicht stond stil, betekende geen voorwaarde
voor liefde en begrip zover wij het begrepen. Tenminste,
zo leek het nu het regende dat het goot.
in deze tijd. Het uitzicht stond stil, betekende geen voorwaarde
voor liefde en begrip zover wij het begrepen. Tenminste,
zo leek het nu het regende dat het goot.
Maar wat nu terwijl de vogels toch hun heimwee verkondigden,
de bloemen nog bloeiden, mijn thuis een veilige haven? Alles
de bloemen nog bloeiden, mijn thuis een veilige haven? Alles
ademde een zekere rust uit, vormde de gerustellende
gedachte dat alles nog kon zover –
gedachte dat alles nog kon zover –
Misschien moet met een andere lat gemeten – triestheid is
een bedrieglijke bondgenoot van wie in het leven reeds de dood
in de ogen heeft gekeken – het is niet de moeite waard
om bij het kortstondige stil te staan –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 10 juli 2019
Egmond aan den Hoef,
woensdag 10 juli 2019
No comments:
Post a Comment