ZUIVER

ZUIVER

En de kamer bezat iets van vertraging. Hoe ouder

wordend licht zich verruilde voor het diepe duister, 

een nacht waarin alles stilaan verdween. Het uitzicht
kreeg iets magisch, had van iedereen kunnen zijn, 

maar naar haar ware aard viel te gissen. 

Meer dan sereen. Waar ik vandaan kwam en uit zou 

komen. Mijn leven lag voor mij uitgestald, het inzicht 

kwam aldaar. Hoe gewijd deze minuten voorbij slopen 

tot in het gestage, tot het zwartste zwart – 

Elbert Gonggrijp, 

Egmond aan den Hoef,
donderdag 18 juli 2019