Een toeschietelijk tekort
Een voortschrijdende dag die zich opent als een nieuw
geschreven brief – een bittere dag, een bloeddoorlopen
dag, ijzer – metaalsmakend. Tranen verzamelend,
ideeën vergelend – hoe moet ik je nog anders
noemen nu de uren tekort schieten?
noemen nu de uren tekort schieten?
Herfst teistert een pasgeschreven geschiedenis van
aangedaande tekorten. Wat ik dacht te herkennen is
in hevig verzet met het existentialisme van de
pijnlijke vergissing – noem de errata niet, er is
geen wederopstanding.
Meedogenloos de virtuoze neerslachtigheid die doet
huilen om datgene waarvan ik de treurnis ooit verzamelde.
Kon je ooit eerder zo tekeer horen gaan nu ik zopas
jouw vileine streken leerde kennen? Dit is een
norse dag, een ernstige dag.
huilen om datgene waarvan ik de treurnis ooit verzamelde.
Kon je ooit eerder zo tekeer horen gaan nu ik zopas
jouw vileine streken leerde kennen? Dit is een
norse dag, een ernstige dag.
Waarom dan steeds jouw
stem te verheffen? –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 18 oktober 2019
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 18 oktober 2019
No comments:
Post a Comment