Microkosmos
In allerlei patronen bood het zich aan – verlate libellen
boven het rimpelloos water, meerkoeten elkaar najagend
boven het rimpelloos water, meerkoeten elkaar najagend
in hun aanvankelijk dreigen, hun onderhuidse argwaan.
Zelfs de vlinders vertoonden frivool hun levenskunsten –
de druk schetterende ekster op hun stek. De wereld was
waarlijk nog niet bezig te vergaan. Een bleke zon bescheen
waarlijk nog niet bezig te vergaan. Een bleke zon bescheen
dit bonte tafereel tot de bewolking bezit nam van dit
rustgevend geheel en als spelbreker fungeerde.
Even werd ik verlost van mijn stem, die navrante
dwingeland. De natuur bewoog zich even, dempte
enigszins het aanhoudend gekrakeel en deed mij
opgelucht herademen –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 10 oktober 2019
No comments:
Post a Comment