INZICHT

INZICHT

Hoe vond je afstand uit toen de ruimte niet toereikend was,
toen de liefde nog geen lichaam had? Ik perfectioneerde jouw
lijnenspel, raakte vertrouwd met wat mij aan jou zoal
verbaasde. Jij was mij zo dagelijks en toch.

Voorbij de citroenvlinder en de tuin, voorbij wat ik zoal
zie en niet kan aanraken beleef ik jou – in een weifelend
herbegin. Voorbij de meest nabije mens raak ik aan
jou – gedachteloos.

Voorbij het meest geruststellend woord versta ik je – bloesem
onder de bloesems, zang van de teruggekeerde vogels – ik zeg
het je nogmaals. Vanuit het venster weet ik het uitzicht,
van onder de lakens heeft het lijf zin.

Vanaf een afstand bedacht, maar mijn onderzoekende handen,
hoezeer ook ongewis elke zekerheid – maar lief te hebben
omdat de liefde daarom vraagt, omdat er voor de lente
geen enkel weerwoord bestaat – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zaterdag 4 april 2020