VIZIER

VIZIER
Duindagboekgedicht 148
Uitgewerkte IPhone opname

De boerenzwaluw zwenkt als een koerier
rap in het vizier een surprise voor het prille duin.
Uit het niets bespiedt hij het gebied om weldra
weer naar elders uit te wijken.

De nijverige zandbij bezoekt de kale woestenij om
gehaast een eigen woonstee te bereiken. De vileine
sluipwesp verlamt zijn bovenmaatse prooi, hoe
groot en geducht ook, voor later kroost.

Onderwijl blijft het een nerveus komen
en gaan, een beleving die voor een ieder
schoonheid biedt zolang zij zich uitstrekt
voor onze voeten –

Gedicht + Foto Elbert Gonggrijp,
PWN duinen Bergen aan Zee,
zondag 19 april 2020