Thursday, August 06, 2020

MAAR TOCH

 

Maar toch

 

Niets blijft bij het oude, het leven gaat af en aan, ook
wij kennen onze verscheidene seizoenen. Hoe kunnen
wij daarvan ooit afscheid van nemen? We weten van
geen tijd. Dit zijn de alledaagse beslommeringen
die ons aan onze veranderingen herinneren.

 

Zo voert de zon een waar schrikbewind, verliest zij
later haar decorum. Alsof zij uitdooft nog voor wij
daar erg in hebben. Wij houden ons aan de liefde
vast. Omdat wij het verleden wilden behouden.
Waar ben jij nu ik je het meest nodig heb?

 

Je bent zo duidelijk aanwezig als ik nu, twijfel
en hoop tegelijkertijd – om het minst geringste.
Dat ik je niet vergeet ondanks alles wat wij
met elkaar hebben beleefd –

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 6 augustus 2020

 

2 comments:

Hilly Nicolay said...

Hoe mooi weer gedicht Elbert.

Elbert Gonggrijp - dichter (1965) said...

Dankjewel lieve Hilly,

kan dit commentaar zeer waarderen!

Groetjes,

Elbert