Afscheidsbrief

Voice-recorder

Waarin je zou zeggen dat je ging,
maar je ging niet. Waarin de hond
nogmaals kwispelde, maar hij lag

daar in al zijn wezen zijn roes uit
te slapen. Jij zou mij de laatste kus
geven, mij intens nog eenmaal

omarmen. Mijn lichaam klaagde
in al zijn onwetendheid dat het
nog geen tijd was af te rekenen

met dit huis, ons bed – dat het
waar is dat men tegen je is. Als ik
de deur sluit, is dat dan voorlopig

voldoende? Of dat je speelt met de
kinderen van diegene die eerbied
voor je heeft?

Zo te blijven en nergens op te
rekenen dan een schamel verblijf
in deze kleine ruimte.

13 september 2011