De cadans van kastijdende
golven die grauw op grijze
keien slaan – het tij is daar.
Wat wij weten is wat wij zien –
daarbuiten is alles anders.
Ik beweeg mij vrij binnen de
grenzen van mijn geest en ik
kijk – verwonderd –
hoe ik schelpen opraap –
ze te aanvaarden of ze te
verwerpen – een keuze –
aan de branding:
orde, chaos.
De tijd geduldig zolang ik
halsreikend naar haar
omkijk…
30 april 2011
No comments:
Post a Comment