Cassetterecorder
En nu de schuifdeuren open, maar het
landschap ligt lui uitgestrekt. De ogen
ingedut. Oren kleuren vage klanken
in.
De toekomst ontkent elk nieuw begin.
Wat zich haast verliest de tijd, komt
van zichzelf steeds te laat.
Dit zal mij niet verbazen. Hoever kom
ik met al mijn wachten. Er is zoveel
ritme om mij heen.
Dagelijkse dingen die nooit zichzelf
hervinden. Chaos ordelijk bij elkaar.
Als ik van nu naar daar ga blijft
alles anders.
Wat ik van mij meeneem heeft recht
te sterven. De rode draad vindt haar
open venster.
De schuifdeuren waar het om vraagt.
Cijfers tot Pi aaneengeregen. Uitkomst
voor wie de weg niet ziet.
16 november 2012
.
No comments:
Post a Comment