Mechanica

M.b.v. een cassetterecorder

Reeksen gloren tot ware mechanica.
Geboren te worden, te sterven
zonder inspraak.

Er zijn getallen die zich voorbereiden.
Gemachtigde pauzes, wetten die hoop
op liefde uitzicht bieden.

Handen niet vergeefs, tranen niet voor
niets gevloeid. De tijd geeft wars van
onze grillen de rode draad.

Een onvermijdelijk waarom weet zijn daad
steeds weer bepaald. Kan het stoppen
dan zouden wij het willen.

Taal voorzichtig leefbaar makend wat
voor eeuwig stil moet staan. Eindeloze
leegte. Slijtage voortaan vastgelegd.

Om nimmer te ontbinden. Ons slapen
verzadigd van elk bekend bedenksel.
Een ogenschijnlijke constante.

Wie mij vergelijkt, vergeet het onbekende.
Een rekening onbekend voor wie voorgoed
de slotsom kent.

Stil te staan – volledig.


12 november 2012