Stabat Mater

Stabat MaterComponist Palestrina

Geheel van onszelf vervuld willen
wij al wat oud is achterhalen. Er
is tijd. In een galmend ademhalen
echoot de kathedraal.

In verre gedachten. Wat legt ons
de liefde op? Het is kil en koud,
beslaat glas en lood. Eerste noten
polyfoon. Wie geeft dit leven door?
In gezongen lagen –sopraan, alt

bas, tenor. Wij weten van ons
spreken. Ten hemelwaarts of
profaan. Het gebed gebeden.
Het geluid draagt ons na – wie
wij ooit waren.

Een devoot verhaal dat zich in
stilte waant. Eeuwig lange
lijnen. Stabat Mater. Waar ik
Palestrina verlaat klinken
laatste zware deuren.

5 februari 2013