AAN DE LEZER

AAN DE LEZER


De boeken liggen gestapeld om gelezen, bekeken, geordend.
Het was een boodschap die ik jong nog wilde ontcijferen. Hoe
krijg ik mijn ideeen voor waar, hoe interpreteer ik mijn
huidige ontstane stilte? Ergens moet er toch die taal.

In de nacht blijft alles een vraag, heeft niets een werkelijke
gedaante. De liefste waart door het huis en toont begrip. Ik
kan dit niet helderder krijgen dan dit. Of het poezie betreft
weet alleen de lezer. Ik twijfel altijd als ik het schrijf.

Ondertussen klinkt er nog iets van muziek, mijn favoriet.
Dat de wereld doordraait ook op dit nachtelijk uur en dat
alles ontvankelijk is voor het principe dat er meer is dan
wat ik zie. Het is die geruststellende gedachte dat ik
vermoed dat alles zich nog beleven laat.

Dat het in woorden een gezicht krijgt. Zoals een dichter
het zich betaamt. Dat het voor even in het geheugen
gegrift tot nadenken stemt. Maar de nacht blijft stil
en verspreekt zich niet -


Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  zondag 7 februari 2016