KING FOR A DAY

KING FOR A DAY

Voor onze jarige Jos van Helst

Onze aimabele fotograaf van futiliteiten nodigt je uit
met zijn olijke kwajongenslach vlijtig poëzie te bedrijven.
Bij OBA daagt hij diepgravend tot een doordringend
tweegesprek immer voor zijn onuitputtelijke
nieuwsgierigheid.

De milde man, die mild blijft onder alles wat hij
beogen kan, een onuitputtelijke enthousiasteling
nooit vragend naar de bekende weg. Hij steekt het
niet onder stoelen of banken.

Een zwak voor kinderen ze te leren hoe mooi het is
om je binnenwereld te verwoorden. Begaan met alles
wat hem dierbaar is tot verontwaardiging aan toe.
Dit zou toch niet waar mogen.

Met andere ogen leren kijken of reflecteren wat je
schrijft. De wereld is nog kil en de lente heeft iets van

winter. Maar Jos schijnt deze dag zachtjes door een kier

tussen de gordijnen. Hij verjaart vandaag. Wij vieren

het instemmend met hem mee –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  zaterdag 30 april 2016

Jarige Jos... 

BEAUFORT

BEAUFORT

Duindagboek 11

Uitgewerkte Smartphone opname

n.a.v. foto’s PWN duinen Egmond aan den Hoef

(Vrijdag 29 april 2016)

Het stuiven van de woestenij de toppen der duinen, het

vale timbre van een onaf latende lucht. Alles heeft nu
weerstand te oogsten. De buigzame struiken, de tomeloze
grazige vlakten.

De gezapige wolken gejaagd op de vlucht. Het landschap
berust onder ijzige kilte, wil sereen de vrede verkeren, stug
en wreed verstoord in al zijn aarzelend ontluiken.

Mijn welbekende kameraden zetten zich schrap een
eindeloos geduld te ontberen zolang de storm zijn
scepter zwaait. Een tirannie van weinig woorden.

Het biotoop onhoorbaar in zijn zang een moeizaam
bivakkeren, maar onverzettelijk voor al het blijven dat
het zich zo node begeert. Een verwoed stilleven met het
gezicht van een onberispelijke mise en scene –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  zaterdag 30 april 2016

Foto Elbert Gonggrijp,  vrijdag 29 april 2016

MINZUCHT

MINZUCHT

Antwoord op Gemma Dat ene kwartier

Het lijflijk verleiden gekozen als leidraad. Een
verveelvoudigd verlangen liefde te behagen naar
eigen minzucht en zegepraal. Het duistere complot
om telkenmale tot die ene daad leven te
bewerkstelligen een ongewisse toekomst
van een kind.

Zij eist hem op, hij zet het aan tot lust. Het zaad
sneller dan elk orgasme zich navertellen laat om
later in verwondering schaamteloos van nageslacht
te oreren. Al dan niet gewenst.

Een bezwangerde gedachte dat later lopen
leren moet, handmatig gevoed de wijde wereld in,
gekoesterd op handen gedragen.

Maar hulpeloos eerst, de ogen opgericht in
een woordeloos murmelen. Zij zijgen alsnog neer
in hun extatische vrijage. Niets staat vast,

Zoals de eerste kus hen ooit smeedde
als de naakte Adam en Eva –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  vrijdag 29 april 2016

Schilderij Rommert Boonstra " Maria Magdalena "

BOURBON ROOM

BOURBON ROOM

Ode op de band Tristan,

concert Koningdag, Bergen,

woensdag 27 april 2016

Jij zong een lofzang op de zon, dat ze durfde. De
band hinderde geen regen, wervelwinde weer
als vanouds zijn bruisende noten.

Hier hield ik het lichaam niet bij stil, het ging
zijn eigen ritme, het swingde, heupwiegde zich
door alle solo’s heen.

Deze muziek maakt oprecht echte vrienden,
bezit een soul die ik eerder niet begreep, het
kwam vanuit bloed, zweet en tranen, maar
het verheugde.

Ieder was zijn instrument meester, net zoals
ik ooit de dans destijds lang geleden. Hoe kun je

hierbij dan droevig zijn, ook als April het niet heeft
begrepen.

Mijn voeten en handen bewegen alsof ze
nooit anders wilde, herkennen de lijnen
van elke melodie.

Mag de Koning jarig zijn, dan op deze
wijze het kille weer ten spijt –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  donderdag 28 april 2016

Foto Elbert Gonggrijp, woensdag 27 april 2016

    

Tristan met zangeres Evelyn Kallansee,  toetsenist Coen Molenaar,  basgitarist Frans Volink, elektrische gitaar Guy Nikkels en last but not least drums Sebastiaan Cornelissen

ALERT

ALERT

Antwoord Gemma “ Omfloerst geluid “

Landjuwelen

De eerstelingen uit hun nacht
ontwapenen zich tot ei en jong,
het buitelende alarmeren.

Het ravenszwart van een dreigende
roeping, de kraaien tot attaqueren,

de deceptie in een na ijlende vlucht.

Dat de liefde oog in oog de
allesomvattende belofte behelst
tot kroost of een veilig heenkomen,

de kille April ten spijt.

Dat ik jou zie en omarm in het
kale nest van de ontwaring. Wij
hebben net zo min de tijd voor
een weloverwogen bedoeling.

De kievit acrobaat zoals wij
elkaar verleiden tot een
naarstig gewenste lente –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  donderdag 28 april 2016

Schilderij Elwin van der Kolk

ICONS

ICONS

A room of mirrors

Advanced Vision and Art

Stephan Bar

“ Are you experienced enough to look through the mirrors? “ 
Zelfs achter het mimiek van de vergankelijke sterren voltrekt zich
het diepere personage. Laten we stellen: dit vanuit onze eigen
karakteristieken de kwetsbaarheid onder ogen te zien.

Je kunt door de diepere lagen, een volgende deur en het dan nog

niet bevroeden hoe die even waarachtige mens ook buiten zijn

glamour zichzelf een onbekende is. Als je jezelf nooit afvroeg

vanwaar die zo zeldzame ziel zichzelf altijd hetzelfde waande.

Ze staren je nog even dikwijls aan. Hun naam en faam geëtst
in deze voortdurende onvolkomen tijd. Alsof alles wat zij waar

maakten nog even nieuw en oprecht van identiteit. Het medium

openbaart zich immer in verbazing.

Wat werkelijk gedacht wordt moet doorwrocht. Een logisch
begrip heeft voeten in de aarde. De installatie en het doek

geduldig voor die personificatie, een haast ondenkbare
biografie voor wie zich verdiept in de blijvende oogopslag –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  woensdag 27 april 2016

www.advancedvisionandart.com

VOORBIJ ELKE LEUGEN

VOORBIJ ELKE LEUGEN

Advanced Vision And Art

Johan Capiau

Navrant bewustzijn dat zich meet in pen, inkt, verf, lijnen.

Dat het een wereld omvat of de waarachtige liefde. Een eigen
besef vanuit de abstractie met een geheel eigen gezicht.
Dat ik het herken in het zachtmoedige boze van een
zelfgekozen kunst.

Niets laat zich zo verontwaardigd of liefdevol bedoeld voor
Moeder Aarde al is zij van CO2 of censuur vervuld. Jij zegt
het klip en klaar in je verontrusting. Dat alles anders
kan bedoeld.

Het staart je meedogenloos aan. Iedereen kijkt met zijn
eigen brillenglazen, ieder met zijn eigen visie, zijn eigen
dromen. Het oog springt in het oog, ontloopt zijn
geweten niet.

Op het canvas uitgestald het doordringend

handschrift van de doelgerichte kunstenaar.

Overduidelijk en niet in gebreke –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  woensdag 27 april 2016

www.advancedvisionandart.com

NEIGING TOT KIJKEN

NEIGING TOT KIJKEN

Advanced Vision And Art

Phillippe Kesseler

Ontaarding van logica naar het verstarrend beeld
van de roestende beweging. Projecten die in hun
projectie verstenen tot imperfecte perfectie. Als
ik het zorgvuldig observeer wil de vervreemding
zichzelf benaderd.

Het blijft een concrete fascinatie voor wat zich
in al zijn eigenheid iets schots en scheefs behoudt
in een bijna onvrijwillig kader. Je wordt er bijkans
met de haren bijgesleept dat dit zich zoveel
anders is en zich niet laat vervelen.

Tijdloze objecten die op zichzelf staand de heuglijke
tijd trachten te weerstaan. Een recycling van
onbruikbaar geachte gedachten, een beklijven
van wat zich eerder waardeloos weerloos achtte.
Een bronvermelding die zich niet weerspreekt.

Hier is het bijna de mechanica van een tasten dat
weer eindeloos leert observeren. Verloren voorwerpen
die naarstig hun uitwendige skelet verwittigen om
een prangende aandacht naar een intenser moment.
Zoals het erbij ligt zonder de pretentie tot enig

compromis –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  dinsdag 26 april 2016

www.advancedvisionandart.com  

BEVROREN MANOEVRES

BEVROREN MANOEVRES

Advanced Vision And Art

Cynthia Evers

Uit het perspectief van het gewone wanen voeten en handen
zich uitzonderlijk een verwonderlijke observatie. Vanuit het

heden verstillen de inzichten tot nobeler nuances als je
weet waarin het hem zit.

In het overzichtelijk grijs-wit wil het kijken beter dan de blik.
Dat het kunst wordt vraagt om de verrassing van het
onwaarschijnlijke beeld iets werkelijk levend te beleven.

Handen en voeten ieder een eigen personage.

Zo krijgt het leeftijd, een historie gevangen in elk detail.
Het schrijdt voort in het rijpen, het vertelt je dat het dagelijkse
vorm krijgt terwijl het zich vastklampt, neerzet. Dat het
emoties heeft in het diepe verzwijgen.

Het kwetsbare tijdloze beeld. Bij een simpele foto gebleven
terzijde of onopgemerkt voorbij het meest onooglijke
detail. Nu, een telkens laag voor laag benaderen. Een
aanhaken aan mijn taal.

De houding een blijvende neiging tot willen weten
waartoe zij zich zo kunstzinnig leende –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  dinsdag 25 april 2016

www.advancedvisionandart.com

IN HET VOORBIJGAAN

In het voorbijgaan

KNNV excursie uiterwaarden Zwolle

Kievitsbloemen excursie

Dan, in het voorbijgaan, bijna tastbaar, broos tot bloei. Het
is een zachtjes wuiven, een haast argeloos blozen. Hoeveel
Kievitsbloemen des te over nu het weer grillig zijn vulgaire

vozen in de ongenaakbare wind?

Het is maagdelijk zeldzaam in schaarse aantallen verspreid.
De trage uiterwaarden ten spijt langzaamaan verhinderd,

het wonderschone bijna ten onder, doch naarstig gekeerd
door beter beleid.

Eens was het haast ordinair in volle grazige velden, een
zoveelste lentebode. Ik kijk het schielijk aan onder de
imposante cumulus wolken, de felle donder van hagel
en het jagende helle blauw.

De smalle IJsseldijk kromt zich flauw tussen de Hunzesteden
naar mogelijke nieuwe horizonten, de snijdende kou vermomd

als winter. In het voorbijgaan nog de herinnering van al wat

boeide: een Ooievaarsnest, mijn eerste Kievitsbloem.

Een kwetsbaar overwegen dat je dit ooit nog tegen komt,
maar voor zover een euvele poging tot gissen –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  maandag 25 april 2016

Foto: Conny Lahnstein,  zaterdag 23 april,  omgeving Zwolle 

AMBIVALENT

AMBIVALENT

Duindagboek 10

Uitgewerkte Smartphone opname

Ooit moet het zich gaandeweg hebben doen

ontstaan nog voor dat wij ervan deden spreken.

Langzame grillige lijnen vanuit water, wind en

zand, een onherroepelijke hemel.

Dat het zich voltooide vanuit een geleidelijke,
toevallige strategie, bereid om te worden gemijmerd.

Successie van plant en dier. Een handschrift dat
onleesbaar dient herschreven.

Er is niets zo vaststaand dan dit tijdelijke blijven,

het onvoorspelbare van de seizoenen. Mocht het
zich laten herkennen in eensluidende patronen,

dan keert het zich de rug toe.

Wat warm een danig welkom was, kent weldra kou
of regen. Een onfortuinlijke berichtgeving. Zo sta
je dan, naakt en weerloos  in deze onweerstaanbare
duinen. Natuurlijk lente, maar halfslachtig achteraf.

Vrienden worden vreemden. In je thuiskomst
een onvrijwillige deceptie –

Elbert Gonggrijp,  PWN duingebied Egmond aan den Hoef,  vrijdag 22 april 2016

Foto: Elbert Gonggrijp,  vrijdag 22 april 2016

AREAAL

AREAAL

KNNV excursie PWN duinen

Bergen aan Zee

Uitgewerkte opname Smartphone

De bekende weg vervolgd en het lieflijkste leven omarmd. Tussen
het schrandere Kruipwilg, het heuglijk hemelsblauw en de woestenij  

der duinen vieren de Viooltjes hoogtij in een seizoen dat alles zich

weer verwachtingsvol wil duiden.

Zelfs zoiets opzienbarend als een Blauwborst of een Nachtegaal
arriveert triomfantelijk het nieuwe tijdperk binnen. Alles heeft een

plek tot een verzameling van bonte herinneringen, een welbekende

weg van een soelaas dat toch altijd weer verrassingen beklijft.

In de duinpan neergevlijd om nimmer te versagen. Dat het zich
niet langer nieuwsgierig afvraagt wanneer een lente tevoorschijn

in het verschiet zoals een winter zich steevast neigde.

Het is vragen naar een welbekende weg, maar het verheugt zich
telkens weer in een verwonderend observeren –

Elbert Gonggrijp,  Bergen aan Zee,  woensdag 20 april 2016

Foto: Elbert Gonggrijp, woensdag 20 april 2016

Bleeksporig Bosviooltje

EENDER

EENDER

Duindagboek 9

PWN duingebied Egmond aan den Hoef

Uitgewerkte Smartphone opname

Een glooiende glimlach van een nieuwe openbaring. Wat
zich deed ontmoeten was eertijds door een ieder eender
gedacht, leek hardnekkig een pijnlijke ontdekking van
telkens hetzelfde hardvochtige zand.

Het zijn mijn vertrouwde vrienden waarin de vele vogels

hun welkom uitbundig vieren, de goedaardige planten
van groei en bloei worden voorzien.  

Dit zijn mijn vrienden. Ik heb al die tijd willen bevatten
wat binnen hun vastbesloten lijnen mijn natuur schatplichtig
maakte. De lucht als een lichtzinnige lente en de kou
vergevingsgezind.

De Meidoorn en de Kruipwilg een belofte van het eerste
groen. Het ligt hier als gastvrij voor mijn voeten. Met elke
duintop een wezenlijke naam te begroeten. Kenmerkende
karakteristieken die mij zo duidelijk in het oog.

Ik ken mijn vrienden. Als was het mijn jeugd

die ik nooit heb trachten te verlaten –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  woensdag 20 april 2016

Foto: Elbert Gonggrijp,  woensdag 20 april 2016