HARNAS
Duindagboekgedicht 66
Geschreven als antwoord op
duingedicht Sven de Swerts
Geschreven als antwoord op
duingedicht Sven de Swerts
Gepekeld
sta ik in het harnas, verweer mij het
vege lijf. Stevige doornen verhinderen de stampede,
bruusk en te groot voor goeie genade. Ik ben een
vege lijf. Stevige doornen verhinderen de stampede,
bruusk en te groot voor goeie genade. Ik ben een
struik,
zij de opdringerige kudde van briesende
paarden en ossen.
paarden en ossen.
Ogenschijnlijk
geen stuiver waard. Ik handhaaf mij
daarentegen door moedwillig te blijven, zon, regen en
wind. Ondanks de vraat beblader ik mij regelmatig,
laat ik mij gaarne door de insecten lezen.
daarentegen door moedwillig te blijven, zon, regen en
wind. Ondanks de vraat beblader ik mij regelmatig,
laat ik mij gaarne door de insecten lezen.
Tot
een boek. Geen pottenkijkers daarentegen.
De wolken drijven inmiddels voort en wagen hun
onvoltooid toekomstige tijd zonder dat zij zich er
verder over uitweiden.
De wolken drijven inmiddels voort en wagen hun
onvoltooid toekomstige tijd zonder dat zij zich er
verder over uitweiden.
De
dichter in alles achterwege,
een aarzelend proberende pen –
een aarzelend proberende pen –
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, woensdag 3 mei 2017
Foto's Elbert Gonggrijp, PWN duinen Bergen aan Zee,
zondag 23 april 2017, tijdens bezoek van de
Belgische dichter Sven de Swerts
zondag 23 april 2017, tijdens bezoek van de
Belgische dichter Sven de Swerts
No comments:
Post a Comment