Monday, October 16, 2017

AFRAID

AFRAID
Landjuwelen
Antwoord op Gemma “ Op één adem “


Niet verhinderd door het tegenoverstaande moet
de herfst opnieuw vrolijke kinderen uitvinden, de kastanjes
voor het rapen, de glimlach aan de grote mensen.

Waar leek een einde aan te komen nu alles – je zou mij
kunnen schrijven hoe het ging, de angsten, de dromen – wat
geraden dient kent velerlei gezichten.

Werd dichtbij verte, hadden wij het net zo goed
elders , moest alles opnieuw en vertrouwd – een zwart
gat waarin alles verdween, waar alles in kon als je
het niet suste.

Wie er nog honger heeft naar
het licht, moet deze ruimte
maar verlaten –


Elbert Gonggrijp, 
Egmond aan den Hoef, 
maandag 16 oktober 2017
Fotograaf onbekend – “ Duister “








2 comments:

Unknown said...

Geweldig. Dit gedicht kent zo veel lagen. Ik kan ze niet beschrijven in een kort commentaar. Bijzonder

Elbert Gonggrijp - dichter (1965) said...

Heel erg dank voor je analyserende commentaar. Het heeft inderdaad enkele lagen door per strofe het onderwerp net even anders aan te snijden. En ik had natuurlijk de inspiratie... :) Hartelijke groet, Elbert