SCHROOM
Thema Haarlemse Dichtlijn 2019
“ Jij zag mij en groette “
Toen jij achteromkeek, die zwoele lentedag – maar er was
niets te groeten – een vlugge vlinder hoog boven het gras,
rusteloos. maar resoluut in haar grillige baan – allemaal
rusteloos. maar resoluut in haar grillige baan – allemaal
diep verborgen in jou. Ik aarzelde nog steeds je naam.
De hemel brak ervan open. Ik had je willen aanraken, woorden
vinden voor wat ik bedoelde. Te herinneren wie jij mij beoogde.
Een geheim uitvergroot tot een kostbaar kleinood. Een steen
die kringen veroorzaakte in de spiegelende vijver.
Zag jij mij zodra ik jou groette of waren wij slechts vage
schetsen van onuitgesproken liefde? Stiekeme spiekbriefjes
in de klas van de ene kant naar de andere hand?
schetsen van onuitgesproken liefde? Stiekeme spiekbriefjes
in de klas van de ene kant naar de andere hand?
Zie de lege bladzijden ritselen in de wind. Wie duidt nu
de tijd nu zij de scepter zwaait van een oud begin naar
een nieuw einde? Of leven wij er misschien ergens
daartussenin? Wie kom ik dan tegen? –
de tijd nu zij de scepter zwaait van een oud begin naar
een nieuw einde? Of leven wij er misschien ergens
daartussenin? Wie kom ik dan tegen? –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zaterdag 30 maart 2019
Egmond aan den Hoef,
zaterdag 30 maart 2019
1 comment:
Een mooie groet...
Post a Comment