ARMETIERIG

ARMETIERIGDuindagboekgedicht 124
Uitgewerkte notitie

Helm als haren recht overeind, de straffe wind een hardvochtig
kastijden. Het zand aanvankelijk nog brandend in het glooien,
doch aanstonds aangemaand tot kalmte. Zo kon het leven
aanvangen – de gortdroge Korstmossen, de stugge Grassen,
de weerbarstige struiken.

Een Genesis die zich eerder woest en ledig openbaarde,
rücksichtlos van a. naar b. zijn weg vervolgde. Kon het ooit
vredig? Wie het weet mag het zeggen en het duin duiden
bij zijn diepste naam, zijn grillen voorspellen – een wezen
ongeëvenaard in zijn schakeringen – 

Elbert Gonggrijp,

PWN duinen Bergen aan Zee
dinsdag 16 april 2019
( Voorlopig nog geen foto beschikbaar )