BUITEN ELK GEBREK

Buiten elk gebrek

Elk begroeten is een gebrek aan gebreken,
een luidkeelse merel puttend uit nieuwe citaten.
Ik kan de liefde vernemen zoals zij zich thuis
voelt, de spiegelende vijver, de duistere diepte.

Ik kan jou begroeten, het gebrek aan ontbreken,
voorzichtige groei, deze tuin, ontwaakte insecten,
de maagdenpalm vunzig van bloei. Ik kan zien
wat ik bedoelde, een ontrollende varen,

een schrijdende schaduw, scherp van vooruitzicht.
Dit is de liefde zoals ik die voelde – de lente
een minnaar, het gebrek aan gemis, hier
samengevat voor jou – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 31 maart 2020

TERWIJL

TERWIJL
Duindagboekgedicht 144
Uitgewerkte IPhone opname

De aanhoudende anekdote van de aanwezige
elementen doet de twijgen buigen en de grassen
glimmen terwijl het spanningsveld tussen
de ongedurige paarden duidelijk wordt
bepaald – het dartel najagen.

Het ruige duin behelst een bijzonder decor
waar later groei en bloei zich zullen hervatten
 – de ongeëvenaarde cyclus van de natuur.
De vogels houden je alvast monter
en frivool op de hoogte – 

Gedicht + Foto Elbert Gonggrijp,
PWN duinen Bergen aan Zee,
zaterdag 28 maart 2020

AANGEZICHT

AANGEZICHT
Duindagboekgedicht 143
Uitgewerkte IPhone opname

Dankzij de luwte het uiteindelijke uitzicht, het neervlijen
in de holte van het erbarmen. Ooit gesust of opgejaagd
door de wind – opgezweept naar later. Hier berust een
stagnerend Holoceen die ooit tijdens de vloed
de strandwallen kuste.

Een scheidslijn tussen zee en zand. Alles lijkt nu
bij het oude, een ontbrekend verlangen. Vastgelegd tot
een beter ideaal, een prangend onderhoud ten
aanzien van de elementen –

Gedicht + Foto Elbert Gonggrijp,
PWN duinen Bergen aan Zee,
vrijdag 27 maart 2020